بهجت آباد خاطره سی

اولدوز سایاراق گؤزله میشم هر گئجه یاری

گئج گلمه ده دیر یار، یئنه اولموش گئجه، یاری

گؤزلر آسیلی، یوخ نه قارالتی، نه ده بیر سس

باتمیش قولاغیم، گؤر نه دؤشورمکده دی داری

بیر قوش «آییغام!» سؤیلیه رک، گاهدان اییلده ر

گاهدان اونو دا یئل دئیه لای- لای هوش آپاری

یاتمیش هامی، بیر آللاه اویاقدیر، داها بیر من

مندن آشاغی کیمسه یوخ، اوندان دا یوخاری

قورخوم بودی یار گلمه یه، بیردن یاریلا صبح

باغریم یاریلار، صبحوم آچیلما، سنی تاری!

دان اولدوزو ایسته ر چیخا، گؤز یالواری چیخما

او چیخماسادا، اولدوزومون یوخدی چیخاری

گلمز، تانیرام بختیمی، ایندی آغارار صبح

قاش بئیله آغاردیقجا، داها باش دا آغاری

عشقین کی قراریندا وفا اولمایاجاقمیش

بیلمم کی طبیعت نیه قویموش بو قراری؟

سانکی خوروزون سون بانی، خنجردی سوخولدی

سینه مده اورک وارسا، کسیب قیردی داماری

ریشخندله قیرجاندی سحر، سؤیله دی: دورما

جان قورخوسی وار هر کیم اوتوزموش بو قوماری

اولدوم قره گون، آیریلالی او ساری تئلدن

بونجا قارا گونلردی ائدن رنگیمی ساری

گؤز یاشلاری هر یئردن آخارسا، منی توشلار

دریایه باخار، بللی دی، چایلارین آخاری

از بس منی یاپراق کیمی هجرانلا سارالدیب

باخسان اوزونه سانکی قیزیل گولدی، قیزاری

محراب شفقده ئوزومی سجده ده گؤردوم

قان ایچره غمیم یوخ، اوزوم اولسون سنه ساری

عشقی وار ایدی «شهریار»ین گوللی- چیچکلی

افسوس، قارا یل اسدی، خزان اولدی بهاری

شعر اوستاد شهریاردان