عجب صبری خدا دارد

عجب صبری خدا دارد        اگر من جای او بودم        همان یک لحظه اول

که اول ظلم را میدیدم از مخلوق بی وجدان       جهان را با همه زیبائی و زشتی

بروی یکدکر ویرانه میکردم         عجب صبری خدا دارد        اگر من جای او بودم

که در همسایه صدها گرسنه چند بزمی گرم عیش و نوش میدیدم

نخستین نعره مستانه را خاموش آندم          بر لب پیمانه میکردم

عجب صبری خدا دارد       اگر من جای او بودم

که میدیدم یکی عریان و لرزان دیگری پوشیده از صد جامه رنگین

زمین و اسمان را          واژگون مستانه میکردم       عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم       نه طاعت می پذیرفتم

نه گوش از بهر استغفار این بیدادگرها تیز کرده

پاره پاره در کف زاهد نمایان        تسبیح صد دانه میکردم

عجب صبری خدا دارد        اکر من جای او بودم

برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان

هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو         اواره و دیوانه میکردم

عجب صبری خدا دارد       اگر من جای او بودم      بگردشمع سوزان سرگردان دل عشاق

سراپای وجود بی وفای معشوق را      پروانه میکردم      عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم       بعرش کبریایی با همه صبر خدایی

تا که میدیدم عزیز نابجایی ناز بر یک ناروا گردیده خواری میفروشد

گردش این چرخ را       وارونه بی صبرانه میکردم         عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم        که میدیدم مشوش عارف و عامی زبرق

فتنه این علم عالم سوز مردم کش          بجز اندیشه عشق و وفا معد وم هر فکری

در این دنیای پرافسانه میکردم        عجب صبری خدا دارد     چرا من جای او باشم

همین بهتر که او خود جای حود بنشسته و تاب تماشای زشتکاری های این مخلوق را دارد

وگر نه من بجای او چو بودم        یک نفس کی عادلانه سازشی     با جاهل و فرزانه

میکرد م

عجب صبری خدا دارد

عجب صبری خدا دارد           از معینی کرمانشاهی